منطقه عملياتی خارگ
جزیره خارگ در فاصله 57 کیلومتری شمال غربی بوشهر قرار دارد. این جزیره با طول تقریبی 8 کیلومتر و عرض 4 تا 5 کیلومتر در 28 کیلومتری بندر گناوه واقع شده است.
با اکتشاف نفت در خلیج فارس و فعال شدن شرکت آیپک در سال 1338 استخراج نفت در این منطقه، نخستین بار عملیاتی شد.
جزیره خارگ با حدود سی و دو کیلومتر مربع مساحت، جزیرهای است مرجانی که به نظر زمینشناسان حدود یک میلیون سال از عمر آن میگذرد.
جزیره خارگ در 15 و˚29 عرض جغرافیایی شمال و 20 و˚50 طول جغرافیایی شرقی و در فاصله 57 کیلومتری شمال غربی بوشهر و در این استان واقع گردیده است.
این جزیره با طول تقریبی 8 کیلومتر و عرض 4 تا 5 کیلومتر در 28 کیلومتری بندر گناوه قرار دارد.
آب و هوای جزیره خارگ از نظر اقلیم، جزء اقلیم گرم و مرطوب محسوب میشود. در گرمترین ماه سال، دما حدود 39 درجه سانتیگراد (مردادماه) و در سردترین ماه (دیماه) درجه حرارت حدود 10 درجه سانتیگراد است. حداکثر رطوبت نسبی در جزیره 73 درصد (دیماه) و حداقل آن 5/55 درصد (خرداد) ماه است. ریزش برف در این منطقه بی سابقه بوده ولی تگرگ بصورت پراکنده مشاهده شده است.
در محدوده این جزیره جانوران دریایی نظیر میگو ( ملخ دریایی )، انواع کوسه ( بمبک )، دلفین (پیسو)، لاکپشت، خرچنگ، عروس دریایی (دل)، ماهی مرکب (خاک)، ماهی عقرب (خرباله) و سفره ماهی وجود دارد.
این میدان در جنوب غربی و در فاصله 76 کیلومتری از جزیره خارگ قرار گرفته است و در حال حاضر تولید روزانه آن با 89 حلقه چاه در حدود 185.000 بشکه نفت می باشد.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 24 اینچ زیر دریا به جزیره خارگ جهت فرآورش و ذخیرهسازی ارسال می شود. بازسازی این میدان که در دوران جنگ تحمیلی منهدم شده بود از دستاوردهای ملی و مهم صنعت نفت ایران و این شرکت می باشد.
تمامی مراحل طراحی، ساخت، حمل و نصب سکوهای میدان ابوذر توسط مهندسین و صنعتگران ایرانی انجام و سرانجام در اوایل سال 80 توسط ریاست محترم جمهوری وقت، افتتاح و بهرهبرداری از آن آغاز شد. اجرای این طرح موجب تحول اساسی در توانمندی صنعتگران ایرانی در بخش دریا گردیده است.
این میدان با وسعتی بیش از جزیره خارگ در زیر این جزیره و آبهای اطراف آن قرار دارد و شامل : دو بخش خشکی و دریا می باشد.
که اصطلاحاً به درود 1 و2 موسوم هستند. تولید از این میدان نخستین بار از سال 1343 با حفر 18 حلقه چاه در دریا و 24 حلقه چاه در خشکی آغاز گردید.
این میدان در حال حاضر دارای 53 حلقه چاه بوده و از تولیدی به میزان 170 هزار بشکه در روز برخوردار می باشد. که پس از تصفیههای اولیه و ثانویه در کارخانه خشکی، به مخازن ذخیرهسازی ارسال میگردد.
این میدان در 100 کیلومتری چنوب شرقی جزیره خارگ قرار دارد. میدان فروزان دارای 53 حلقه چاه بوده و با میدان مرجان ( عربستان سعودی ) مشترک می باشد. به همین دلیل بهرهبرداری از این حوضه نفتی همواره مورد توجه خاص بوده است.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 20 اینچ زیر دریا به تأسیسات خشکی جهت فرآورش و ذخیرهسازی ارسال می شود. پروژه توسعه این میدان با پیمانکار ایرانی منعقد و در حال اجرا است.
با توجه به طول مدت بهره برداری و افت نسبتاً شدید فشار مخزن و نیز عدم امکان نگهداشت تولید از میدان، پیشبینی میگردید که در صورت عدم اجرای طرح توسعه و ادامه روند تولید، از میزان برآورد 6/7 میلیارد بشکه ذخیره مخزن بیش از 5/1 میلیارد آن قابل استحصال نباشد.
از طرفی به دلیل اینکه تأسیسات موجود قبلی توان فرآورش بیش از 180 هزار بشکه در روز را نداشت، موضوع طراحی و ایجاد تأسیسات جدید فرآورش نفت خام تحت نام : درود 3 با ظرفیت 85 هزار بشکه در روز در دستور کار قرار گرفت و در نهایت با افتتاح آن در نیمه اول سال 1386 به اجرا در آمد. این کارخانه شامل : بخشهای گوناگونی از جمله : تأسیسات تزریق گاز، تأسیسات تزریق آب، شیرینسازی گاز و... می باشد.
* توسعه یال غربی میدان ابوذر.
* طرح توسعه میادین فروزان و اسفندیار.
* ساخت خط لوله 42 اینچ صادرات نفت خام از اسکله غربی (آذرپاد).
* ساخت و راه اندازی اسکله جدید بهرگان.
* ساخت یک مخزن یک میلیون و سیصد هزار بشکهای، یک مخزن 500 هزار بشکه ای و دو مخزن 250 هزار بشکهای که برای ذخیرهسازی نفت در مدار قرار گرفته است.
* طرح توسعه میدان درود در قالب پروژه بیع متقابل برای تزریق 120 میلیون فوت مکعب گاز به مخزن میدان درود و 250 هزار بشکه تزریق آ ب برای افزایش تولید.
* پروژه جمعآوری پسابهای صنعتی و بهداشتی در منطقه خارگ.
پروژه جمعآوری گازهای مناطق خارگ و بهرگان :
جمعآوری گازهای میادین هندیجان، بهرگانسر، سروش و نوروز از منطقه بهرگان که با گازهای میدان نفتی ابوذر به خارگ منتقل و با گاز میدان درود و فروزان در کارخانهای که شامل : دو واحد به ظرفیت مجموعاً 660 میلیون فوت مکعب درروز می باشد، فرآورش میشود. از این میزان گاز، حداکثر روزانه 45 هزار بشکه مایعات گازی استحصال خواهد شد و گازهای باقیمانده، بخشی برای مصارف داخلی و بخشی بعنوان خوراک کارخانه متانول و بخشی دیگر نیز برای تأمین گاز مربوط به پروژه تزریق گاز ارسال می شود.